رواية ملاكي فهد وملاك بقلم الكاتبة رنا شريف

فهد: بابا هو انت بتعتذرلها على ايه انا مش غلطان هي فعلًا جايه من................
بقلمى/ رنا شريف 
حازم بحده: مش عايز اسمعلك صوت يا فهد 
أميره: ملاك أنا قررت انك هتفضلى اطلعى استريحى فى اوضتك على م الغدا يجهز وانتى يا مها اطلعى معاها 
ملاك: يا عمتى اسمعينى 
اميره: سمعتى يا ملاك 

ملاك باستسلام: حاضر سمعت هروح اجيب حاجتى من السكن 
حازم: بعد الغدا سيف هياخدك وتجيبى حاجتك ارتاحى دلوقتى 
ملاك: حاضر 
طلعت ملاك اوضتها 
مها: فهد مينفعش طريقتك دى معاها 
فهد: ملكيش دعوه انتى 
سيف: يعنى ايه ملهاش دعوة احترم إن إحنا واقفين مش كفايه بيصلحوا غلطك.
اميره: فهد والله العظيم لو عملتلها حاجه مش هيعجبك تصرفى 
حازم: اطلع حالا اعتذرلها يا فهد 
فهد بعصبيه: اعتذر لمين ؟! انا مش هعتذر لحد 
حازم: سمعت أنا قولتلك ايه يا فهد 
فهد: مش هعتذر لحد أنا 
حازم: طيب اسمع، لو مطلعتش يا فهد اعتبر نفسك بره الشركه والمجموعه كلها 
فهد: _____________
أميره: اطلع اعتذرلها 
فهد بغضب مكتوم: ماشى تستحمل 
طلع فهد فوق ومفيش ثوانى والكل سمع صراخ ملاك و.......
يتبع

الكل طلع فوق بسرعه ودخلوا الاوضه

حازم: مالك يا بنتى بتصوتى كده ليه، وفين فهد ؟!.
ملاك: مين اللى جاب كلب في الاوضه انتوا عارفين انى بخاف منهم 
دخل فهد 
فهد: ايه ده انتوا بتعملوا ايه هنا فى اوضتى ؟ 
مها: اصل ملاك خافت من الكلب اللى ف البلكونه بتاعتك.

فهد: وانتى تدخلى هنا ليه أساسًا 
ملاك: دى الاوضه بتاعتى 
اميره: اصل فهد لما رجع من السفر اخد الاوضه دى، تعالى هوديكى الاوضه اللى جنب مها 
ملاك: تمام ماشى 
بقلمى / رنا شريف 
مها بهمس لسيف: أنا فكرته قتل@ها 
سيف: وأنا بس هو كان فين 
مها: هو انت كنت فين يا فهد ؟! 
فهد: كنت فى المكتب بشوف حاجه
سيف: مش قولنالك اطلع اعتذرلها 
فهد: ماشى بعدين، أنا خارج 
مها: على فين ؟.
فهد: رايح ل آدم، سلام 
مها: سلام 
سيف: أرجع بدرى عشان نخلص شوية شغل لانى رايح الغردقه بكره 
فهد ؛ تمام ماشى 
عند ملاك