رواية زوجة اخي من الفصل الاول الى الاخير بقلم الكاتبة نور وهبه

قرب منى وهو بيبوس ادى وراسي: انا بحبك اوى ياماما
موقف عمر فاجئنى وبكبت غصب عنى: انتى بتعيطى ياماما
زهره: لا ياحبيبى مش ببكى
عمر وهو بيبص للشاشه: بابا قالى انه لما تزعلى لو بوست ايدك وراسك مش هتزعلى وهتبقى مبسوطه
حضنته بدفى: صح ياحبيبى اسمع كلام بابا علشان بابا بيحبك
لقيت ماما بتحضنا وهى بتقول: ربنا يباركلى فيكم يارب ويحفظكم من كل عين ونفس شريره

لقينا احمد داخل وهو بيقول: خيانه من غيرى
قرب مننا وحضنا بعض حضن عائلى دافى جدا
فجأة جرس الباب رن واحمد قام يشوف لقيته دخلهم الصالون وجه
احمد: زهره البسي نقابك ده عمى ومعاه بنته
ماما خدت عمر جوه وانا لبست وخرجت مع احمد وقدمتلهم عصير وقعدت جمب احمد
عم احمد: احم احنا جينالكم علشان كريمه عرفت انها غلط وجايه تعتذر عن اللى حصل
احمد: واللى تتهم مراتى فى شرفها اللى هو شرفى ومتحترمنيش ولا تقدر انى فى مقام اخوها يتعمل فيها ايه
عمه بص فى الارض ومرضش وكريمه وشها كان احمر من الغيظ حسيتها هتقوم تاكلنى فمسكت فى ايد احمد جامد
فبصلى يطمنى فقولتله بصوت واطى:براحه ده عمك
بصلى فسكت فرد عمه: حقك عليا يا احمد هى غلطت جامد اوى بس انا بعتبرك ابنى وعارفك هتقدرنى وانى ف بيتك

احمد: انتى على راسي ياعمى لكن اسمعها من الانسه وهى بتعتذر
كريمه بغيظ: انا اسفه يا زهره
احمد: اسمها ام عمر ويريت متحوليش تقربى منها او من عيلتى تانى لانى سبتك المرادى
لانى سبتك المرادى علشان خاطر عمى لكن اى غلطه تانيه والله مهرحمك
كريمه خافت من احمد خصوصا انها عارفه انه ميرجعش فى كلامه من وهم عيال صغيره

وانه مش زى هشام ومش هتعرف تضحك عليه
قامت كريمه تسلم عليا وهى بتقولى: حقك عليا متزعليش منى ووطت صوتها وهى بتقولى هدفعك تمن القلم
اللى اضربته والاعتذار غالى اوى وهتشوفى
بعدت عنها وانا خايفه وهى نزلت علطول وباباها وقف: حقك عليا يا احمد انا معرفتش اربى
الراجل كان باين عليه الكسره والحزن
احمد وهو بيبوس على راسه: ارفع راسك يا عمى اختى وغلطت بس انا زعلان منها
عمه بصله بشكر: ربنا يحفظك يا ابنى ويهدى بنتى عن اذنكم
بليل الساعه 12 بعد ما كريمه روحت وهى بتحكى لصحبتها اللى حصل
صحبتها بضحك: ههههه معلش يا كوكى بس البت علمت عليكى….
كريمه بغضب: ما تتلمى يازفته انتى
صاحبتها: هههه مش قادره دى لو سحراله مش هيعمل كده
كريمه ضحكت بخبث: سحراله…!!!!!!!……