رواية زوجة اخي من الفصل الاول الى الاخير بقلم الكاتبة نور وهبه

بصلى بقلق طفولى زى ما يكون حاسس انى مش كويسه رغم انه طفل صغير: مش هنذاكر زى كل يوم؟؟؟
زهره: معلش ياحبيبى ننام دلوقتى ونذاكر بكره
شلت ابنى فى حضنى وانا بطبطب عليه علشان ننام….. خوف على مستقبل ابنى كان بيزيد كل يوم…. هشام كان بيرفض نزولى بيه الحضانه وكان بيسهر للفجر ويرجع ينام فى مره اتخانقت معاه علشان اودى عمر الحضانه

دخلتها روحت المطبخ اكمل وهى دخلت معايا
هبه: ازيك يازهره
زهره وهى بتسلق المكرونه: الحمدلله ياماما
هبه: بتهربى منى ليه يازهره بقالك اسبوع
زهره بتوتر: ههرب منك ليه ياماما
هبه: يا بت…. يا بت دانا زى امك واعرفك من سبع سنين
زهره بصتلها بصمت وهى بتصفى المايه السخنه من المكرونه
هبه بتنهيده: طب ياستى اهربى براحتك بس اللى بتهربى منه مش هيسبك
زهره بصتلها باستفهام ومكنتش واخده بالها من المكرونه وهى بتصفيها
هبه: احمد عايز يتجوزك يازهره
زهره بصريخ: اههه اهههه ايددددى

هبه: احمد عايز يتجوزك يازهره
زهره بصريخ: اههه اهه ايدى
بسرعه ركنت المكرونه على الحوض وفتحت الحنفيه على ايدى ولقيت حماتى جابت كيس تلج من الفريزر وحطتهولى ع ايدى وهى بتقعدنى على طربيزه المطبخ…. قعدت وانا ساكته مش لاقيه كلام اقوله… لقيتها وقفت قدام البتوجاز وحطت المكرونه في الصالصه وهدت النار عليها وقعدت قدامى وانا عينى بتبص فى كل مكان الا هيه
هبه بهدوء وحزن: هشام واحمد مش اخوات
بصتلها بصدم#مه اول مره اعرف كده….. كل يوم احمد بيكون مجهولى فعلا